Hoe ga je om met het verlies van naasten die getroffen zijn door massa aanslagen?
Hoe ga je om met het verlies van mensen die getroffen zijn door massa aanslagen?
Eerst voel je hulpeloosheid, hopeloosheid en dan komt het verdriet van deze gruwelijke dood of verwonding.
Na het doorvoelen en doorleven van deze gevoelens komen we terug tot rede en zijn we klaar om ons te uiten over het verdriet en de ontreddering.
"Het leven gaat door" is een te gemakkelijke instant oplossing en het is beter voldoende tijd te nemen om erover te praten. Het verlies behoort tot de mensheid die tot gruwelijke daden in staat is en die in oorlog leeft met zijn medemensen en dieren. Van zodra we getroffen worden door de gruwelijkheden staan we er heel erg bij stil.
Het overkomt ons letterlijk.
Boosheid, teleurstelling, verdriet, al onze negatieve emoties dwarrelen door ons heen.
Dit vraagt heel veel van ons en tenslotte blijven we moe en te neer geslagen achter.
Letterlijk achter, want het leven gaat door zelfs al is er een nationale rouw die ons eventjes sterk houdt, ook deze gaat na een tijd voorbij.
We blijven echter met pijn en wonden achter, we mogen nog zo sterk zijn als we beweren, toch....
Praten helpt en pakken solidariteit ondersteunt deze ondraaglijke pijnen.
Help elkaar met veel liefde en verdraagzaamheid, zo gaan we ermee om, niet alleen, maar SAMEN!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten