Ghandi zei ooit:
"Gezonde meningsverschillen kunnen geen kwaad. Waar we ons moeten van vrijwaren, zijn wederzijds wantrouwen en de veronderstelling van kwader trouw. De ons bedreigende zonde is niet onenigheid, maar onze bekrompenheid. We maken ruzie om woorden, we voeren schaduwgevechten en verliezen het wezenlijke uit het oog."
Wat???
Je relatie(s) zijn zeer kwetsbaar en niet gevrijwaard van bovenstaande uitspraak.
Dit klinkt serieus en dat is het ook.
Natuurlijk weten we dat, dus ik vertel niets nieuws.
Maar wist je dat het ons behoorlijk wat schade kan berokkenen?
Stel dat je herhaaldelijk vecht om woorden, zelfs als anderen erbij zijn (je kinderen, vrienden, buren,...) welke gevolgen heeft deze ruzie?
Kan leuk zijn het vechten om woorden maar hoe reageren andere mensen, zelfs je dierbaren?
Inderdaad, het wezenlijke verlies je uit het oog. Vraag je jezelf eens af, is dit liefdevol wat ik doe?
Ik denk van niet.
Wat mij het meest opvalt is dat conflicten hierdoor escaleren, jij voert misschien een mini oorlog uit in je relatie maar een paar landen verderop is dit een grote oorlog.
Wat ooit klein begon is een groot gevaar intussen.
In plaats van machinegeweren zijn er andere wapens (eerder onzichtbaar maar heel erg schadelijk): een terugtrekken, een onderdrukking, een schuldgevoel, een slachtofferrol en noem maar op.
Herken je dit?
Wil je hieruit geraken?
Leer omgaan met conflicten.
info@genare.be
vraag naar Veronique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten